WIERSZYK - Dżdżownica Jadwiga...

DŻDŻOWNICA JADWIGA...

Dżdżownica Jadwiga przed lustrem stała i narzekała:

Jestem taka pospolita: ciało obłe, barwa jednolita!

Co to za życie - takie nieciekawe…

Chyba na nowy wygląd postawię!

Do znanego stylisty się udała,

cała okolica go podziwiała!

Żuk Sylwester był ekspertem od mody,

zawsze do udzielania porad gotowy:

Cóż ja widzę moja Droga -

to co nosisz - to nie moda!

Proponuję z mojej kolekcji berecik -

w nocy fantastycznie powinien świecić!

Koniecznie sukienkę wyszczuplającą i

mocno talię podkreślającą -

w amarantowym wszystko kolorze,

do tego dodatki jeszcze dołożę:

paseczek - plecionka - wykonała go Zenobia - stonka,

kolczyki - długie świderki - z butiku modliszki Anielki!

Dżdżownica z zachwytu oniemiała -

wszystko, co żuk polecił, pozakładała!

Wraca Jadwiga do domu - dumna jak paw,

mijając, sprężystym krokiem, pobliski staw…

Krzykliwie ubrane stworzenie - wędkarz wypatrzył,

Jadwigę złapał i na haczyk swej wędki zahaczył!

I tak Jadzia przynętą została,

a od karpia Zdzicha usłyszała:

Cudaczny wygląd - uroku nie dodaje, 

a czasem, przyczyną kłopotów, się staje!

Grafika: www.istockphoto.com