WIERSZYK - Warzywkożercy!

Wierszyk - WARZYWKOŻERCY  - na moim nowym blogu:

 MILUSIAKOWO - WARZYWKOŻERCY :)

WIERSZYK - Zima!

 

Grafika: Eve Daff

ZIMA!

Zima, dzisiaj, dla każdego,
strój ma z puchu śniegowego!
W biel ubiera wszystkich w koło!
Tak zimowo! Tak wesoło!
Krajobrazy tworzy piękne,
niczym z bajki zaczerpnięte!
Obsypuje nas śnieżkami,
kusi dzieci ślizgawkami!
Bałwana ulepić możesz -
zima z chęcią Ci pomoże!
Na sankach, na nartach szalej,
nie obawiaj zasp się wcale!
Takie są uroki zimy,
za nimi, co rok, tęsknimy!

WIERSZYK - Mikołaj!

Grafika: www.kidsinco.com

MIKOŁAJ!

Magiczne prezenty,
nosi pewien Święty!
Znają go dzieciaki,
to on taszczy paki!
Maluje uśmiechy -
u każdej pociechy,
gdy z worka wyjmuje,
to co tam znajduje!
Mikołaj to imię,
naszego Świętego!
Gdy prezent chcesz dostać -
list napisz do niego!

WIERSZYK - Bałwankowe smutki...

Grafika: www.tapeciarnia.pl

BAŁWANKOWE SMUTKI...

Pan Bałwanek stał samotnie, 
tuż przy drzewie, przed mym oknem.

Smutną minę miał od rana:

Ciężkie życie jest bałwana!

Sam tu stoję, dwa tygodnie,

mało kto pamięta o mnie!

Patrzę, patrzę na bałwanka:

Przyda mu się koleżanka!

Wołam Alę, wołam Franka:

Ulepimy dziś bałwanka - 

a właściwie - Bałwankową,

śnieżną, zimową królową!

Dzieci pracują ochoczo 

i bielutkie kule toczą!

Powstała z masy śniegowej,

śliczna postać Bałwankowej!

Od tej pory na podwórku,

nie ma bałwankowych smutków!

Każdy, bowiem, na tym świecie, 
chce przez życie iść w duecie!

Zapraszam do WYTWÓRNI po inne wytwory mojego autorstwa :)

WIERSZYK - Rok i jego tok...

ROK I JEGO TOK...

Styczeń z lutym mają problem -

z marcem jest im niewygodnie!

Bo u niego jest jak w garncu -

zima lub wiosna w natarciu!

Kwiecień z majem się wspierają,

razem wiosnę rozkręcają!

Czerwiec lato niesie w darze,

które lipcowi przekaże!

Ten wraz z sierpniem z dumy pęka:

My wakacje mamy w rękach!

Wrzesień smutny nieco bywa -

on do szkoły wszystkich wzywa!

A październik z listopadem -

prześladują nas opadem:

liści, deszczu oraz śniegu,

bo nadciąga zima w biegu!

A na koniec grudzień mamy -

ten śniegowe ma bałwany!

To ostatni miesiąc w roku,

więc się szykuj do przeskoku!

W Nowy Rok wesoło wskakuj!

I ze styczniem powiwatuj:

Sto lat! Sto lat! Nowy Roku!

Zostań z nami, jak co roku!

Zapraszam do WYTWÓRNI - tam można znaleźć inne moje wytwory :)

WIERSZYK - Ram, tam, tam!

Grafika: www.gopixpic.com

RAM, TAM, TAM!

Ram, tam, tam!

Plim, plum, plam!

Niezły pomysł dzisiaj mam:

Stanę sobie na mej głowie -

coś śmiesznego wam opowiem!

Ram, tam, tam!

Plim, plum, plam!

Mieszkał w lesie pewien klaun!

Na jagody, grzyby chodził -

dziwne rzeczy z nimi robił!

Ram, tam, tam!

Plim, plum, plam!

Jagodami żonglował ten klaun!

Z borowików robił figurki,

muchomorom szył mundurki!

Ram, tam, tam!

Plim, plum, plam!

Podgrzybki w paski malował klaun!

Maślaki czesał szczoteczką,

A kurki czyścił ściereczką!

Ram, tam, tam!

Plim, plum, plam!

W głowie już bałagan mam!

Koniec tego bajdurzenia -

moja głowa chce wytchnienia!

Ram, tam, tam!

Plim, plum, plam!

Dla was też zadanie mam:

Narysujcie klauna w lesie,

który grzyby w koszu niesie!

Ram, tam, tam! 
Plim, plum, plam!

WIERSZYK - Miś Pluszatek!

Grafika: A.J.

MIŚ PLUSZATEK!

Miś Pluszatek ma pięć latek,

niezły z niego jest gagatek!

Co dzień do przedszkola chodzi,

misiowej grupie przewodzi!

To dopiero jest gromadka -

dla pedagoga wielka zagadka!

Jak dzikuski wciąż brykają,

głośno krzyczeć nie przestają!

Często Pani wkracza do boju:

Koniec szaleństwa! Chwila spokoju!

A Ty, Pluszatku, mały gagatku,

usiądź na miejscu dla pięciolatków!

W przedszkolu różne rzeczy robimy,

ale tak głośno nie krzyczymy!

WYTWÓRNIA zaprasza - można tam znaleźć inne wierszyki i bajowierszyki mojego autorstwa :)

WIERSZYK - Troskliwy budzik...

Grafika: Eve Daff

TROSKLIWY BUDZIK...

Dzwonił budzik - śmiesznie skacząc: 

Wstawaj śpiochu! Dzień czas zacząć!

Nie przestanę dzwonić głośno!

Ja się wykazuję troską!

Gdy nie wstajesz na wołanie -

nie masz czasu na śniadanie!

W biegu zawsze się ubierasz,

śmiesznie nogami przebierasz!

Pośpiech to kiepski towarzysz!

Może w końcu to rozważysz!

Gdy usłyszysz budzik z rana -

wstawaj więc bez ociągania!

Mam dla Ciebie jeszcze radę,

zanim wpadnę pod szufladę:

Nowy dzień to przygoda,

a pobudka to nagroda!

Z okazji Dnia Jeża - wierszyk :)

JEŻYK I MARZENIA...

Jeżyk ze ślicznym noskiem,

przemierzał pewną wioskę.

Szukał schronienia na zimę,

więc miał nietęgą minę.

Patrzył, wąchał i zaglądał,

na smutnego wciąż wyglądał. 

Choć raz w życiu - muszę -

przezimować w luksusie:

w pałacu, na pierzynach,

w atłasach i w muślinach!

Takie jeżyk miał marzenia,

lecz, niestety, nie do spełnienia!

Poszedł dalej leśną dróżką,

na grzbiet wrzucił jabłuszko!

Zagrzebał się w stercie liści,

tej zimy się smacznie wyśpi!

A marzenia - to skarby i 

nadają życiu - barwy!

Grafika: www.hedgehog-garden.com

A dla dorosłych dowcip, nie do końca, o jeżyku ;)

Idzie miś przez las i spotyka zajączka:
- Zając, gdzie idziesz?
- Na imprezę...
- Zając, weź mnie ze sobą....
- Ooo, nie!!! Znowu zaczniesz rozróbę i mnie pobijesz!
- Zajączku obiecuje, że Cię nie pobiję, ale weź mnie ze sobą, proszę...
- No dobra, jak obiecujesz...
Zając wstaje rano, patrzy do strumyczka i widzi podbite oko, szramę na policzku, futerko całe we krwi... Wpada w furię, biegnie do miśka i krzyczy:
- Misiek ty ...., obiecałeś, że mnie nie pobijesz!
- Zając, jak się upiłeś i zacząłeś wyzywać moją babkę, matkę, ciotkę to wytrzymałem, jak zacząłeś na mnie pluć i bić mnie to wytrzymałem, ale jak wszedłeś mi do domu, zrobiłeś kupę na łóżku, wbiłeś w nią kilka kredek i powiedziałeś, że jeżyk śpi dzisiaj z nami - to nerwy mi puściły...

WIERSZYK - Leniwiec Teodor...

LENIWIEC TEODOR...

Leniwiec Teodor był zarozumiały,

wszystkie zwierzaki - o tym wiedziały!

Często usłyszeć można było w lesie, 

jak Teodor zachwyty, na swój temat, plecie:

Prowadzę życie nadrzewne,

nic innego mi nie potrzebne!

Przemieszczam się grzbietem w dół,

zwisając z gałęzi - jak bajkowy stwór!

Jestem roślinożercą wyborowym,

mieszkam w lesie równikowym!

Pyszczek mój to same słodkości,

każdy mi go w tropikach zazdrości!

Pazury mam piękne i długie,

lecz nimi w nosie - nie dłubię!

Teodorowa sierść najpiękniejsza w lesie,

takich barw - nigdzie nie znajdziecie!

Podpełzła do niego mała gąsienica i 

słucha, jak Teodor, sobą, się zachwyca!

Posłuchała chwil parę, wzniosła oczy do góry:

O rety! Jakie, ten Teodor, wygaduje bzdury!

Leniwcowi nosa utrzeć chciała,

więc mu do uszka wyszeptała:

Zarozumiały to Ty jesteś - niesłychanie,

ale powiem Ci coś na pożegnanie:

Może Ci, ten czy tamten, trochę zazdrości,

ale nigdy nie zostaniesz - MISTRZEM PRĘDKOŚCI!

Grafika: www.cinemacabra.pl

WYTWÓRNIA zaprasza - można tam znaleźć inne wierszyki i bajowierszyki mojego autorstwa :)

WIERSZYK - Obiadek...

OBIADEK...

Dziś na obiad, mniam, pyszności -

zupa krem z rozmaitości:

dwie marchewki, trzy ziemniaki,

pół cebuli, dwa buraki!

Wszystko pięknie połączone i 

koperkiem oprószone!

Oprócz zupy - drugie danie -

będzie dzisiaj podawane!

Są ziemniaki gotowane,

pysznym sosem polewane!

Do ziemniaczków mięsko będzie -

jego zapach czuć już wszędzie!

Mięso piekło się w warzywach -

mnóstwo smaku w nim się skrywa!

By obiadek stał się zdrowy -

dorzuć bukiet kolorowy:

z warzyw świeżych, pokrojonych,

odpowiednio przyprawionych!

Do popicia - po obiadku -

kompot z owocową wkładką!

Nieco posłodzony miodem,

tryskający samym zdrowiem!

Dla każdego to obiadek,

wie to wnuczek, tata, dziadek!

Więc zajadaj go ze smakiem - 

nie zostaniesz chuderlakiem!

WIERSZYK - Dżdżownica Jadwiga...

DŻDŻOWNICA JADWIGA...

Dżdżownica Jadwiga przed lustrem stała i narzekała:

Jestem taka pospolita: ciało obłe, barwa jednolita!

Co to za życie - takie nieciekawe…

Chyba na nowy wygląd postawię!

Do znanego stylisty się udała,

cała okolica go podziwiała!

Żuk Sylwester był ekspertem od mody,

zawsze do udzielania porad gotowy:

Cóż ja widzę moja Droga -

to co nosisz - to nie moda!

Proponuję z mojej kolekcji berecik -

w nocy fantastycznie powinien świecić!

Koniecznie sukienkę wyszczuplającą i

mocno talię podkreślającą -

w amarantowym wszystko kolorze,

do tego dodatki jeszcze dołożę:

paseczek - plecionka - wykonała go Zenobia - stonka,

kolczyki - długie świderki - z butiku modliszki Anielki!

Dżdżownica z zachwytu oniemiała -

wszystko, co żuk polecił, pozakładała!

Wraca Jadwiga do domu - dumna jak paw,

mijając, sprężystym krokiem, pobliski staw…

Krzykliwie ubrane stworzenie - wędkarz wypatrzył,

Jadwigę złapał i na haczyk swej wędki zahaczył!

I tak Jadzia przynętą została,

a od karpia Zdzicha usłyszała:

Cudaczny wygląd - uroku nie dodaje, 

a czasem, przyczyną kłopotów, się staje!

Grafika: www.istockphoto.com

BAJOWIERSZYK - Latający koń Stefan...

LATAJĄCY KOŃ STEFAN...

Z cyklu: O misiu Marianie i koniu Stefanie...

Miś Marian często o świcie się budził,

wstawał z łóżeczka i bardzo się nudził.

Wymyślił, więc, drapiąc się w głowę:

Stefciowi, poranną, niespodziankę zrobię!

Napełnił helem mnóstwo balonów i

do Stefanowego zakradł się domu.

Do końskiej sypialni wczołgał się niepostrzeżenie i

włączył swoje misiowe myślenie:

Wszystkie balony przywiążę do Stefana,

niech sobie polata, mój przyjaciel, z rana!

Koń Stefan sen miał twardy jak skała,

więc się nie zorientował - jak Marian działa.

I tak Stefan został sprytnie omotany i

uniósł się nad łóżkiem jak napompowany!

Marian otworzył okno pocichutku i

wytoczył Stefana przez nie pomalutku:

O jaki piękny koń z balonami!

Czas, by polatał ponad domami!

Z okna lot przyjaciela podziwiał,

aż dostrzegł, że balonów ubywa!

Ciekawskie sroki napadły Stefana i

 stała się rzecz przewidywana:

Balony pękły, Stefan zaczął spadać,

a Marian krzyczał: Stefanie – nie spadaj!

Upadł Stefciu na ziemię z wielkim hukiem,

potłukł się straszliwie, a szczególnie pupę!

Nie chciał nawet spojrzeć na Mariana:

Kto takie głupoty wymyśla z rana?!

Miśku zapamiętaj sobie, co powiem,

a najlepiej zapisz to - sto razy - w głowie:

Głupie pomysły, może i śmieszne bywają - 

o ile życiu i zdrowiu - nie zagrażają!

Grafika: www.happytrailsra.com

Inne bajowierszyki o misiu Marianie i koniu Stefanie:

BAJOWIERSZYK - Niesforny koala Marian...

BAJOWIERSZYK - Kapelusze z żab!

BAJOWIERSZYK - Łakomczuchy jak poduchy!

BAJOWIERSZYK - Straszny krokodyl Zenon!

BAJOWIERSZYK - Straszny krokodyl Zenon!

STRASZNY KROKODYL ZENON!

Z cyklu: O misiu Marianie i koniu Stefanie...

 Miś Marian i koń Stefan wcześniej lekcje skończyli i

wrócić do domu na skróty postanowili!

Drogę wybrali przez las, co bagno skrywał.

Bali się troszeczkę, ale każdy to ukrywał.

Idą leśną ścieżką, jagody zrywają i

jak to zwykle bywa - głośno rozmawiają:

Stefciu kochany, mam wielką nadzieję,

że nie spotkamy Zenona, co postrach sieje!

Oj, ja słyszałem wiele o tym Zenku:

Straszny to potwór z maczetą w ręku!

Krokodyl Zenek się nie wzrusza i

łapie wszystko, co się porusza!

Tak! Tak! On łapie małe misie w mieście i

zapieka je z futerkiem w drożdżowym cieście!

Z węży jadowitych nosi dziwne szelki,

a przy koszuli ma z dżdżownic pętelki!

Podobno czapkę nosi z mysiego futerka,

a pompon na niej z wróbelka - co ćwierka!

Tak się w rozmowie obaj zatracili -

Zenona za drzewami nie zauważyli!

Krokodyl Zenek od rana, w lesie,

uprawiał jogging w pasiastym dresie.

Przez jakiś czas podsłuchiwał chłopaków -

w końcu postanowił wyskoczyć zza krzaków:

Oj chłopcy! Nigdy się tak nie ubawiłem!

Ze śmiechu - prawie się udusiłem!

Czy ja wyglądam na mordercę,

co nosi maczetę w ręce?

Skąd te wszystkie opowieści?

W głowie mi się to nie mieści!

W mieście mnie nie znają,

a takie kłamstwa opowiadają!

Sam mieszkam w lesie obok bagna,

bo lubię zapach tego mokradła!

Stary już jestem i unikam hałasu,

dlatego wyprowadziłem się do lasu.

A Was do siebie zapraszam - z rodzicami -

na przepyszne ciasto z leśnymi owocami!

Marian i Stefan zamarli z wrażenia!

Nie spodziewali się takiego zaproszenia!

Marian pierwszy z siebie słowa wydusił,

chociaż trzy razy się przy tym zakrztusił:

Panie Zenku przeprosić chcemy,

a z rodzicami na pewno przyjdziemy!

Zenon uścisnął dłonie chłopakom,

a na odchodne dał im radę taką:

Zanim komuś etykietę wystawicie –

poznać go powinniście - należycie!

Uderzenie słowem - bardziej i dłużej boli,

niż jak ktoś Wam kijem - tyłek mocno złoi!

Grafika: www.canstockphoto.com

Przeczytaj także inne bajowierszyki o misiu Marianie i koniu Stefanie:

BAJOWIERSZYK - Niesforny koala Marian...

BAJOWIERSZYK - Kapelusze z żab!

BAJOWIERSZYK - Łakomczuchy jak poduchy!

WIERSZYK - Boczek na boczku...

BOCZEK NA BOCZKU...

Boczek na boczku się położył,

nakrył słoninką i sen go zmorzył…

Śnił o takim na świecie porządku:

Każdy ma boczek w swoim żołądku…

Lecz przerwano niespodziewanie  -

to smaczne boczku leniuchowanie!

Ktoś zauważył: 

Boczek się usmażył!

Boczek głośno zaskwierczał zniesmaczony:

Znowu dodatkami zostanę przygnieciony!

Kilka jajek mi dołożą, zasypią przyprawami!

I nie boczkiem się zachwycą… 

tylko jajecznicą z dodatkami! 

Za natchnienie, w kierunku napisania tego dzieła, dziękuję osobie, która wpisała komentarz, pod wątkiem: http://kobietoskop.blogspot.com/2014/10/dziewicze-chopiece-jaja-czyli-chinskie.html, o następującej treści: 
"ffffu, okropności. I jak to się ma do naszej jajecznicy na boczku, 

prosta w przyrządzaniu - rzucasz takie jajo na patelnię, sama kładziesz się na boczek i marzysz..."

WIERSZYK - Stonka i biedronka...

STONKA I BIEDRONKA

Przy lesie, na łące -

awantura wielka!

Żuk ukradł biedronce -

kropki ze skrzydełka!

Przykleił je osie -

co ma wszystko w nosie!

Ta się oburzyła,

żuka przegoniła!

Kropki sprzedała -

mucha je zabrała!

Dała je stonce,

zamiast dać biedronce!

Stonka popatrzyła,

trochę się zdziwiła:

Te kropki są niemodne!

Mam paski wygodne!

Kropki spakowała,

ogłoszenie napisała:

Uwaga biedronki!

Wiadomość od stonki!

Która kropek poszukuje,

niech do mnie przylatuje!

Przybyły biedronki z 

calusieńkiej łąki!

Każda twierdziła,

że kropki zgubiła!

Tylko jedna stała i 

strasznie płakała:

To są moje kropki! Chlip…

Zachłanne biedronki! Chlip…

Wszystkie kropki macie! Chlip...

A po cudze sięgacie! Chlip...

Odezwała się stonka - 

widząc to łez morze:

Kto zachłanny bywa - 

udławić się może!

Zawstydzone biedronki,

uciekły od stonki!

A kropki odzyskała -

ta, co ich nie miała!