Pokazywanie postów oznaczonych etykietą niedzielny kierowca. Pokaż wszystkie posty
Pokazywanie postów oznaczonych etykietą niedzielny kierowca. Pokaż wszystkie posty

środa, 24 marca 2021

Miś polerant i inne dziubdziusie drogowe...


Dziś słów parę o kierowcach i całym tym bajzlu, który można spotkać na drogach wszelakiego typu. Obiektywnym okiem patrząc nie nazwę się wirtuozem kierownicy, w tym temacie pokora i skromność zawsze wskazana: prawo jazdy zdobyłam będąc już w sędziwym wieku, czyli mając lat 28; w moich zamierzchłych czasach ludzie mieli prawko w wieku 17 lat. Nie chwaląc się, zdałam za drugim razem, ale wielkiej miłości do bycia kierowcą początkowo u siebie nie zanotowałam; po wielu latach jeżdżenia mogę powiedzieć, że lubię to robić; nie boję się jeździć w nowe miejsca, nie wpadam w panikę w sytuacjach trudnych – jeżdżę, bo naprawdę to lubię. Dorzucę też trochę statystyki: mandat dostałam raz w życiu, wypadków i kolizji z własnej winy: zero. Zatem uważam się za w miarę ogarniętego użytkownika drogi. 
Nie jeżdżę wulgarnie, chamsko, szpanersko, bezmyślnie, idiotycznie, pod wpływem alkoholu, itp., itd. 

Natomiast doznaję ciężkiej słabizny zderzając się z niektórymi kierownikami samochodów:
- jadę sobie za przypadkiem drogowym A, przypadek jedzie, nawet jak na moje oko, dość niemrawo; zaznaczam, że demonem prędkości nie jestem; zatem postanawiam przypadek A wyprzedzić; zabieram się dynamicznie za wspomnianą czynność i cóż się okazuje: przypadek A doznaje olśnienia, dokonuje wiekowego odkrycia i postanawia nagle wykorzystać maksymalną moc swojej bryki, dodaje gazu i w żaden sposób ja tym swoim, nie najgorszej jakości, rzęchem, nie jestem w stanie wykonać manewru wyprzedzania, co powoduje, że jestem zmuszona powrócić na pas drogi, z którego wystartowałam; dla mnie niebezpieczne chamstwo drogowe, a nierzadko spotykane…

- spotkanie z lanserem drogowym – koleś (nie spotkałam kobiety w takiej roli) siedzi mi na bagażniku, jakby mógł to wjechałby tym swoim przedłużeniem penisa w mój samochodzik, przebierając przy tym nogami na drodze w centrum miasta; rozumiem, że ciśnienie ma spore na zaprezentowanie możliwości swojej bryki, a tu takie ograniczenia na trasie - trafił się ruch, godzina szczytu i inne duperele skutecznie miażdżące możliwości wylansowania swojego mechanicznego cudeńka. Pozostawiam bez komentarza…

- niedzielni kierowcy... O matko i córko! – wyprowadzi na wybieg taki lub taka, najczęściej w weekend lub święta, ten swój wypolerowany ściereczką z mikrofibry samochodzik i jedzie tak, że nawet mnie, niespotykanie spokojnemu człowiekowi, w gaciach się gotuje; z namaszczeniem wprowadza ten swój wózek w zakręty, tak jakby źdźbło trawy rosnące na uboczu miało porysować wypolerowaną karoserię, a podmuch wiatru zostawić ślad na lśniącym lakierze; na drodze, gdzie wolno rozwinąć zawrotną prędkość 70 km/h jedzie ten nasz Miś-polerant w porywach 40 km/h. Też pozostawiam bez komentarza…

- samochodowe salony piękności - i tu niestety jestem zmuszona zbesztać kobiety; często widzę jak malują usta lub rzęsy czy poprawiają grubość warstwy pudru; nie wiem czy są to działania konieczne, gdy jest się kierowcą, ale widać wizerunek jest ważniejszy niż bezpieczeństwo; również pozostawiam bez komentarza mając nadzieję, że może jedna z drugą zastanowi się nad tym co czyni...

Takich perełek drogowych jest pewnie więcej na naszych kosmicznych drogach, a ich zachowania powodują, tylko i wyłącznie, wzmożone użycie słów powszechnie uważanych za wulgarne. Kierowców pod wpływem procentów nie komentuję; gdybym miała odpowiednią moc sprawczą dawałabym dożywotni zakaz prowadzenia pojazdów jakichkolwiek, nawet taczki z cementem.

czwartek, 26 listopada 2015

Jazda samochodem... Kobietoskopowe przebłyski ;)

Może na pierwszy rzut oka nie widać, ale ja niesamowicie romantyczną istotą jestem ;) Dziś tak romantycznie w kierunku wiosny mnie poniosło i kwieciem pachnącym umysł mi zasypało. Tyle tego kwiecia było, że zapach mnie zamroczył i przebłysk mi taki mało romantyczny wyszedł ;) Cóż... Jazda samochodem nie wyzwala we mnie radosnych uniesień i lekkości bytu, tylko najgorsze wcielenia ze mnie wyłażą. Aczkolwiek uważam, że i tak świętą mam cierpliwość i przekleństwami nie rzucam na prawo i lewo. Są jednak sytuacje na drodze, które świętego by w diabła zamieniły, zwłaszcza jak się śpieszy do roboty. O niektórych pisałam w poście: Miś Polerant i inne dziubdziusie drogowe, a inne pewnie znacie z własnego żywota. Grunt to zachować stoicki spokój i bez napiętych nerw to okiełznać ;)


Grafika: Eve Daff